طبق روایات مکتوب امام رضا علیه السلام فرمودند: ولادت حضرت عیسی ع» در شب ۲۵ ماه ذی القعده رخ داده است ؛ یعنی ۵ ژوئیه نه ۲۵ دسامبر.
یهودیان تولد حضرت عیسی ع» را عمداً تقارن زدند با آیین شرک پرستی و خودپرستی یا خدای خورشید که در فرهنگ های مختلف اسامی متفاوتی دارد ، در ایران مشهور شد به مهرپرستی یا میترائیسم؛ در مصر باستان خدای رَع یا رع پرستی ؛ در هند باستان خدای سوریا و در یونان خدای هلیوس .
امروز در واتیکان که زیر نظر فراماسونری فعالیت می کند چیزی به اسم حضرت عیسی و حضرت مسیح وجود ندارد.
چه ماجرایی پشت روایت مسیح و مریم نهفته است؟!
سمیرامیس که مادر نمرود بود بعد از این که نمرود می‌میرد دست به دروغ پراکنی می زند تا وقار خود را در جامعه بین النهرین و چه بسا در آیندگان حفظ کند.
می‌گوید: نمرود نمرده بلکه به درون خورشید رفته است؛
می‌گوید: نمرود آمد و با پرتوهای خورشیدی در من تابید و من باردار شدم.
و اینجاست که ۲۵ دسامبر فرزندی به دنیا می آورد به نام تِموس و تموس فرزند نمرود و سمیرامیس پسر خدا یا پسر خدای خورشید می شود.
این مجسمه هایی که مثلا از حضرت مسیح و مریم وجود دارد تماماً جنایت علیه پیامبر خدا و حضرت مریم(س) است .
مجسمه‌ای که امروز مریم خطابش می‌کنند سمیرامیس همسر و مادر نمرود و آن فرزند در آغوشش تموس فرزند خدای خورشید است.
اینها ذره‌ای به حضرت عیسی و مریم ایمان ندارند اگر هم که میبینید هر ساله جشن می‌گیرند و کریسمس و اینها ؛ در واقع احیای آیین شرک آلود و جن پرستی و بت پرستی شان است اما در پوشش مسیح.
۲۵ دسامبر روزی است که جن مولوخ یا جن مردوک یا جن حوروس به دنیا می‌آید و سمیرامیس و نمرود هر ساله در این روز به پای جن مولوخ کودک قربانی می‌کردند.
در همان زمان مردم به سمیرامیس ملکه بهشت می گفتند.
متاسفانه امروز کلیسا این لقب را به حضرت مریم داده است در صورتی که پشت پرده نیت شیطانی قرار دارد و ماهیت این جشنی که مشهور به کریسمس است باید برای مردم معنی شود که چیست؟!
درمعنای ظاهری آن عشای ربانی در روز مسیح است اما در باطن برپایی عشای شیطانی در قاموس مسیح است، که در حقیقت کریسمس نیست بلکه ؛
بلک مس( Black mass)یا جادوی سیاهِ شیطانی در سنت جن پرستی کابالا است.
امروز نماد عرفان یهودی و پاگانیستی کابالا سمبل اصلی عید مسیح شده است یعنی( درخت ) ، که متاسفانه هر ساله توسط جوامع مخفی اتفاق بزرگی در سراسر دنیا می افتد و آن مراسم جنیان بر پایه ی مراسم شیطانی است.
هر نمادی که در شیطان پرستی و کابالا وجود داشته و دارد امروزه جزو فرهنگ کریسمس شده است مانند گوزنی» که نشان از بافومریا یا لوسیفر یا ابلیس است و سانتا کلاوس» در اصل ربطی به آن کشیش که برایش داستان ساختند ندارد ، سانتا کلاوس در واقع شیطانی قرمزرنگ است به نام آکا.
قرن هاست جریان تحریف یهودیانِ کافرِ مشرک شخصیت حضرت عیسی و مریم را تغییر دادند و مردم نمی دانند و نسبت به این حرف ها موضع می گیرند.
در اینجاست که خداوند افرادی مانند نمرود سمیرامیس و دیگر مشرکان تاریخ را تحدی می کند و حضرت عیسی ع» را بدون پدر خلق میکند و اراده میکند که حضرت مریم س» با عصمت تمام حضرت عیسی را به دنیا آورد تا جوابی باشد برای کفار و مشرکین که از خود داستان ساختند.
عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهاً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ (آل عمران_آیه45)
پسر مریم( نه پسر خدا نه پسر خورشید) آبرومندش کردیم در دنیا و آخرت و مقربین پیشگاه الهی است هم اکنون
کریسمس دیگر یک جشن مذهبی نیست!
واژه کریسمس از دو بخش کریس و مس تشکیل شده که به معنای مراسم عشای ربانی در روز مسیح است. که بعدها به معنای جشن مسیح» استعمال شده است.
مردم بسیاری در آمریکای شمالی و جنوبی، اروپا، آسیا و دیگر مناطق جهان کریسمس را به عنوان مهم ترین رویداد سالانه مسیحی جشن می گیرند.
این جشن از اوایل قرن بیستم میلادی به بعد به تدریج وجهه مذهبی خود را از دست داده و هم اکنون بیشتر به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار می شود. به طوری که امروزه بحث غیر مذهبی شدن کریسمس یکی از بزرگترین دغدغه های رهبران کلیسا در دنیای غرب است.
در سال های اخیر برخی سعی در حذف بخش "کریس" و درنتیجه پشتوانه مذهبی از عبارت کریسمس داشته اند
نگاه غیر مذهبی آمریکایی ها به کریسمس در اواخر قرن بیستم منجر به مناقشه های قانونی شد. عده ای بحث هایی در مورد ماهیت کریسمس و شناسایی آن به عنوان یک جشن دینی یا سکولار به پیش کشیدند و به رسمیت شناختن کریسمس را به عنوان تعطیلات فدرال نقض قانون جدایی کلیسا و دولت در آمریکا دانستند.
دادگاه عالی آمریکا در روز 19 دسامبر 2000 تعطیلات رسمی و عمومی کریسمس را نقض کننده قانون جدایی دین از حکومت ندانست و اعلام کرد که این روز یک هدف کاملا سکولار و غیر مذهبی را مد نظر دارد. این رای دادگاه عالی به مذاق مسیحیان معتقد خوش نیامده است. هرچند آنان از تعطیل بودن کریسمس حمایت می کنند اما غیر مذهبی شناختن این روز را ضربه به کیش مسیحی می دانند.
در سال 2005 عده ای از این مسیحیان آمریکایی تظاهراتی علیه سکولار اعلام شدن کریسمس به راه انداختند و اعلام کردند کریسمس با اهداف سکولار و برنامه های ضد مسیحی مورد تهدید واقع شده است. اما غرب بیشتر به تاثیر اقتصادی کریسمس اهمیت می دهد تا وجهه مذهبی آن.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از شینهوا، بر اساس یک نظرسنجی انجام شده توسط موسسه تحقیقات سهام "اِوِرکور" از خرده فروشان در آمریکا، فروش درخت کریسمس در سال 2020 تاکنون 29 درصد افزایش یافته است.
پ.ن: همانطور که از شواهد و مطالب پیداست درخت کریسمس ، خدای حوروس ، میترائیسم و دیگر آیین هایی که ذکر شد در حقیقت توتم هستند.
توتم‌پرستی نظامی از باورهاست که قائل به نوعی ارتباط معنوی و خویشاوندی بین گروهی از انسان‌ها با یک موجود فیزیکی دیگر (اغلب حیوان و در مواردی گیاه یا شیء) موسوم به توتم میشود.
توتمیسم تکامل خاصی از رابطهٔ کلی تر میان انسان و گونه‌های طبیعی است.
توتمیسم بخشی از یک نظام ساختاری است که نه تنها رابطهٔ انسان‌ها را با یکدیگر بلکه رابطهٔ آدمی را با محیط او نیز سازمان می‌دهد.
تصدیق این رابطه ممکن است شکل‌های مختلف به خود بگیرد.
غالباً به این صورت‌ها بیان میشود:
دستورهای مربوط به حرمت و احترام، یعنی تابوها مانند منع کشتن یا خوردن هر نوع حیوانی از گونهٔ مورد نظر (و یا دست زدن به هر نوع گیاهی از گونهٔ مورد احترام)
اعتقادهای خویشاوندی، مبنی بر این که گروه انسانی اخلاف نیای افسانه‌ای توتمی اند، یا این که آنها و اعضای گونه‌های طبیعی با هم برادرند.
جلوه‌های دیگر این رابطه عبارتند از:
استفاده از توتم به صورت نماد گروهی؛ اعتقاد به این که توتم حامی اعضای گروه‌است. اعتراف به داشتن تعهدی برای انجام مناسک اضافی» که سبب میشود که گونهٔ توتم تکثیر گردد.
ریشه ی توتم و تابو به کجا برمی گردد؟!
از دید فروید، انسان ابتدایی، در دسته آغازین زندگی می کرد. این دسته متشکل از نری مسلط (پدر) بود که شماری از ماده ها را در انحصار خود داشت . این پدر نیرومند، پسران خود را از ماده ها دور نگاه می داشت. روزی این پسران متحد شده پدر را کشتند و سپس وی را خوردند. دلیل این آدم خواری، به نظر فروید این بود که آنها اعتقاد داشتند با خوردن قربانی، نیرو و قدرت وی را تصاحب خواهند کرد. پس از مدتی، آنها از عمل خویش پیشیمان شده و جهت کفاره عمل خویش،
دو ممنوعیت را ابداع کردند:
یکی این که نمادی به صورت یک نوع حیوان را به جای پدر گذاشتند؛ این نماد، توتم است. برادران خوردن حیوان توتمی را حرام اعلام کردند، و دیگر این که ازدواج درون گروهی را حرام کردند (تابو) و با تحریم ماده های آزاد شده، از ثمرات پیروزی شان چشم پوشی کردند.
_خبرگزاری پانا
_فارس
_کتاب توتم و تابو اثر زیگموند فروید
درباره این سایت